Што пастаянна кідаецца ў вочы, гэта нават ня тое што звычаёвая, культурная, але нейкая нават прыродная небеларуская чужасьць гэтых асобін. Яны ня толькі чужым словам, чужой мовай, але ўсім сваім выглядам -- такія далёкія ад Беларусі. У рэдкіх выпадках, калі бываюць сярод беларусаў, -- выглядаюць людзьмі не ў сваёй талерцы.
У Лёс-Анжэлесе не прынялі беларускага хлеба-солі, адмовіліся ад пачастунку, які шчодра падрыхтавалі для іх (і для Сьветы) даверлівыя беларусы, ня селі (і нават ня сталі) за госьцевы стол, баючыся, што беларусы іх атруцяць, пагражалі нават паліцыяй і важна спасылаліся на нейкі "пратакол".
Тым часам ніякага "пратаколу" ў такіх сітуацыях не існуе. Кажу гэта як чалавек, які тое ведае. (Пачастункам скарысталіся амэрыканцы. Ніхто не памёр.)
Ці вось іншая карцінка. На відэа прадэманстравалі спадарыню ў лукшысцкім судзе, якая па легендзе быццам бы парвала свой беларускі пашпарт (што, дарэчы, караецца законам), каб ня ехаць за мяжу. Пад арыштам у турме яна займаецца фітнэсам, дае інтэрв’ю замежным карэспандэнтам. На суд бландынка зьявілася ў новай чорнай сукенцы (што адзначылі журналісты), з новай акуратнай мужчынскай стрыжкай (пад афраамэрыканца), з пафарбаванымі на чорна валасамі, зь яркім "ліппэнштыфт" на губах. Пры гэтым спадарыня прытанцоўвала, віхляла целам, плечыкамі, сонечна ўсьміхалася і паказвала пальцамі "сэрцайка".
Які чалавек -- такія і паводзіны, хоць бы і надуманыя. Таньчыкі ў час чумы.
Асабліва калі ўлічыць, што 35 тысячаў арыштаваных беларусаў, што рэжымныя турмы ператвораныя ў катоўні, дзе арыштаваныя за Беларусь ня маюць правоў, дзе сьпяць на падлозе ў перапоўненых камэрах, дзе над беларусамі зьдзекуюцца, зьневажаюць, б’юць, катуюць, трымаюць у карцары, не даюць есьці і спаць, калечаць і забіваюць (як забілі Вітольда Ашурака). І спадарыня танцорка ў дачыненьні да прычан гэтых зьверстваў -- далёка ня бокам.
А ўвогуле, уся гэтая псэўдаапазыцыйная прамаскоўская ілжа, якая імкнецца асядлаць беларускі рух ды разыгрывае з сябе нямаведама што (хаця, вядома, "што"), мае толькі адну дарогу, адзін кірунак. Гэта шлях у чарговы маскоўскі тупік, у несвабоду дурняў, манкуртаў і паразітаў на беларускай бядзе.
5 жнівень 2021 г. Зянон ПАЗЬНЯК