Навіны
Рыторыка супраць беларускіх нацыянальных інтарэсаў гучыць шмат з асяроддзя так званай беларускай антылукашысцкай дэмакратычнай “апазыцыі”. Прарасейская агентура, якая стала цяпер палітычным дзейнікам, зьяўляецца часткай гэтай “апазыцыі”.
Толькі што праслухаў інаўгурацыйны выступ прэзыдэнта Дональда Трампа. Гэта самая выдатная палітычная прамова, якую мне прыходзілася чуць.
Абапіраючыся на недасканалае заканадаўства, дамоўныя палітыкі могуць прыдумаць мноства прычынаў, каб не дапусьціць прадстаўнікоў Беларусі (ніякіх і нікога) да магчымага ўдзелу ў перамовах па замірэньні Украіны з Масквой.
Цяпер, пасьля абраньня Трампа на прэзыдэнта ЗША, узьнікла пастаянная тэма пра перамовы аб міры паміж ваюючымі бакамі -- Расеяй і Украінай.
Беларуская служба польскага радыё перадрукавала наступную інфармацыю: "Беларускую мову як фактар ідэнтычнасці назвалі толькі 4 працэнты беларусаў, і ажно 92 працэнты палякаў такім маркерам адзначылі польскую мову."
Ніжэй (гл. папярэдні допіс: "Зацемка пра "сякеру пад лавай") я, спадзеючыся на чытацкае разуменьне з паўслова (бо сітуацыя палітычна банальная), зьмясьціў у ФБ кароткую рэпліку пра сімптаматычны факт -- пра крытычную актыўнасьць лукашысцкай намэнклятуры супраць існуючага рэжыму.
Нядаўна на Юцюбе зьявілася відэа аб АЗС (Арганізаваная Злачынная Супольнасьць) Лукашэнкі. Выклалі яго ў публічную сфэру "сакрэтныя аўтары", пададзеныя як супрацоўнікі КГБ, Генеральнай пракуратуры, ворганаў унутраных спраў, Вярхоўнага суда і т.п.
Сістэма інфармацыйнай ілжы, у якую апусьцілася цяперашняе грамадзтва, патрабуе часам абавязковых заўваг, каб не заблудзіцца. Будучы ў Польшчы і агулам ведаючы, як асьвятляецца там і ў Эўразьвязе прэзыдэнцкая кампанія Трампа і Гарыс, у мяне і шмат ў каго, склалася, відаць, уяўленьне, што ўвесь час наперадзе на 2-3 адсоткі ішла Гарыс, што яна "разграміла" Трампа на дэбатах і т.п.
Для беларускай нацыянальнай палітыкі важна разумець, што ў 2020 годзе пратэстную ініцыятыву беларускага народа ўзначалілі не нацыянальныя, а прамаскоўскія сілы, арыентаваныя з Масквы на замену Лукашэнкі і злучэньне з Расеяй.
У 1952 годзе ў Канадзе беларусамі была запачаткавана добрая традыцыя рэгулярна, раз на два гады сабрацца разам з усяго паўночна-амэрыканскага кантыненту і пагаварыць пра цяпершчыну, будучыню і нашае беларускае існаваньне.